De naam ‘Ter Rede van Hoorn’ gaat terug tot in de Gouden Eeuw van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Hoorn was in die tijd een welvarende VOC -stad. Van de belangrijke havenstad aan de Zuiderzee voeren duizenden schepen naar Oost en West.
De grote Oostindiëvaarders bleven om veiligheidsredenen en omdat de binnenhavens niet voldoende diep waren, ‘buitengaats’ voor anker liggen. Vanaf die plaats werd hun kostbare handelswaar met kleinere schepen aan land gebracht.
Buiten het ‘Grote Gat’, dat toegang gaf tot de binnenhavens, werd het ankergebied de rede genoemd. Vanaf de rede (Ter Rede) vertrokken de schepen voor nieuwe, avontuurlijke tochten van vele maanden (van Hoorn). De wedstrijdlocatie van ‘Ter Rede van Hoorn’ lag oorspronkelijk op deze rede, maar vanaf 2015 ook binnen de havens. Vanaf 2020 is Marina Kaap Hoorn de basislocatie, maar op het grootste deel van de E.K.-baan van 2016 wordt nog gezwommen.
Avontuur
Het avontuurlijke van de tochten naar de Oost (Nederlands Indië en verder) is in ‘De Scheepsjongens’ van de Hoornse zeevaarder Bontekoe nogal geromantiseerd. Ook de prestatietochten van de beroemde en beruchte Horinees Jan Pieterszoon Coen zijn niet bepaald romantisch te noemen. De Hoornse schipper Willem Schouten heeft geen romantische, maar wel historische avonturen beleefd met VOC’er Isaac Lemaire bij de ronding van Kaap Hoorn.
Het positieve van de VOC -mentaliteit, de uitdaging durven aangaan, is wel iets wat genoemd mag worden. Die uitdaging zal er bij ‘Ter Rede van Hoorn’ altijd zijn: de oude Zuiderzee kent geen genade. Harde wind en hoge golven vragen soms het uiterste van de open-waterstrijders.